Steek je eigen centen niet zoveel in klasmaterialen                                                                                                                  terwijl je deze evengoed voor je gezin kunt gebruiken

Herken je dit?

Je stapt een 'goedkopere' winkel binnen (je weet vast al dewelke ik bedoel :D), je ziet een leuk spel of creatief pakket en denkt meteen: “Oh, dit gaan de kinderen echt zo geweldig vinden!!”                        Voor je het weet, ligt je winkelmandje vol en reken je met een verbaasd gezicht 100 euro af aan de kassa. 

Als startende leerkracht (en de 10 jaar nadien) trapte ik daar ook keer op keer in. Het resultaat? Duizenden euro’s die ik in klasmaterialen stak… waarvan een groot deel vandaag in een kast staat te verstoffen (om precies te zijn in 3 slaapkamers vol). 

 

Waarom ik zoveel geld van mezelf uitgaf aan mijn klas?

1. Creatieve generalist
Ik ben iemand die snel en bij alles ideeën ziet. Bij elk leuk materiaal had ik meteen een beeld van kinderen die vol plezier ermee aan het spelen waren en welke doelen ik eraan kon koppelen. Jammer genoeg was dat vaak goedkoop, niet-duurzaam speelgoed. Na max. 3 keer gebruikt, was het stuk. Geld letterlijk in de vuilbak.

Mijn tip is dus investeer enkel in duurzaam materiaal zoals houten of stevig (en veilig!) materiaal indien je zelf wilt geld geven aan het onderwijs (maar remember: je bent dit niet verplicht!).

2. Een beperkt schoolbudget
In sommige scholen is het budget ronduit schrijnend. Ik stond in een klas waar ik zélf een cd-speler en poetsmaterialen moest kopen. Soms kreeg je een miniem budget van €25 om iets aan te vragen voor bv.. Sinterklaas. Wie kwaliteitsvol en duurzaam materiaal wil, moet dus al snel eigen centen erbij leggen. 

Je krijgt per kind ook een bepaald bedrag dat je voor je klas mag besteden. Als je veel kids in de klas hebt dan heb je uiteraard wat meer aankoopmarge (en in deze tijden zitten er al snel 30 kids per klas). 

3. Liever 1000x opnieuw kopiëren dan duurzaam te werken
Ik maak bundels die ik lamineer om zo duurzaam te werken. Toch kreeg ik vaak van de directie te horen dat 'dit te duur was', of 'niet milieuvriendelijk'. Ironisch eigenlijk, want elk jaar duizenden kopieën telkens opnieuw afdrukken voor elk kind ís dan wel milieuvriendelijk? 

En lamineerfiches? Die koop je zelf – scholen geven er in september misschien honderd, dan lach je eens want jij weet ook 'tegen oktober zijn ze al op'. Alleen al aan je klasinkleding (bvb. kalenders) en dan ben je nog niet aan je thema materialen begonnen. Voor duurzaam spelmateriaal koop je dan weer zelf de lamineerfiches, maar positief gezien heb je nu wél duurzame materialen :) 

4. Onzekerheid en bewijsdrang
De pijnlijkste reden: mijn onzekerheid. Ik kreeg als introverte leerkracht vaak kritiek op mij als persoon (niet op mijn werk). Dat deed me geloven dat ik nooit goed genoeg was of ooit zou zijn. Om dat pijnlijke gevoel te compenseren, ging ik elke week voor honderden euro’s speelgoed kopen (vaak in die ene welgekende winkel). Alsof ik daarmee dan kon bewijzen dat ik wél een goede juf was. Zo ging er maandelijks 500 euro naar allerlei al dan niet-schoolmaterialen. 

Doordat deze opmerkingen op meerdere scholen bleven terugkomen over mij als introverte persoon, begon ik dit als bewijs te zien dat deze oordelen toch waar waren. Voor mij was een koopverslaving het beste middel tegen deze niet fijne gevoelens en gedachten. Maar je eigen geld uitgeven aan je school is dit echt niet waard! Je bent zo'n topleerkracht en mag soms sterker in je kracht staan. Die oordelen mogen anderen hebben, maar jij mag net zoals ik helemaal jezelf blijven (ook al staat anderen dat niet aan). Ik volgde psychotherapie om met deze gevoelens en gedachten om te leren gaan. 

Wat ik nu anders zou doen, mijn tip aan jou!

Mijn grootste tip aan (startende) leerkrachten: steek niet zoveel van je eigen centen in de klas.        Jij bént niet verantwoordelijk voor een minder schoolbudget. Je hoeft je waarde als leerkracht ook niet te bewijzen door spullen te kopen.

Wil je tóch investeren? Kies dan bewust voor duurzaam en stevig materiaal dat echt lang meegaat en waar je zelf achterstaat. Maar voel je nooit verplicht dit zelf aan te kopen. 

Onthoud dit!

“Jij bent als leerkracht al meer dan genoeg. Duurzaam investeren mag, maar je bent nooit verplicht om het gat in het schoolbudget met je eigen portemonnee te vullen of uit onzekerheid je eigen geld te blijven uitgeven. Spendeer dit liever aan je eigen gezin :).”

Ik ben zeer benieuwd of jij je hierin kan herkennen? Betaal jij soms ook schoolspullen van je eigen geld omdat je denkt dat je geen andere keuze hebt? Hoe ga jij hier mee om, heb jij nog tips voor mij hierover? Ik hoor ze graag! Stuur me gerust een mailtje of een dm op insta. 

Liefs, 

Tinneke